En çok korktuğumuz şeyleri kabullenebilmek için mi onları hayallere dönüştürürüz? Sımsıkı sarılır , geceleri onlarla uyuruz? Herkese onlardan yumuşak şekerlemeymişler gibi hevesle bahsederiz? Bilmiyorum.
Gerçekleşebilme ihtimalleri bile katlanılabilir olmaktan çok uzak olan şeylerin peşinde koşarız?
Neden?
Bir kadın ve bir erkek ne zaman gerçekten beraber sayılırlar? Bizi mutlu edecek şeyleri biz mi seçeriz?
Kurt Cobain ölmeseydi bu kadar çok hayranı olur muydu?
Yataktan nasıl güçlü kalkılır?
Babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi?
İşte böyle bir kafadayım.
